MEKTUP VAR

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Eş, dost, akraba ve arkadaşlarımızla mektuplaşırken yazıya  Sevgili teyzeciğim, dayıcığım, halacığım, arkadaşım diye başlardık. Sonra selâm edip hal hatır sorar havalardan bahsederdik, sonunada bir iki mâni yazıp çiçeklerle süsleyip mektuba cevap yazmasını isterdik. Gelen mektubu tekrar tekrar okur bir kenara saklayıp yine okurduk.Bende bugün bir arkadaşıma mektup yazıp çabuk gitmesi için uçakla göndereceğim.
Sevgili arkadaşım;
Önce selâm eder hürmetlerimi sunarım. Annene, babana selâm eder ellerinden öperim. Kardeşlerine selâm eder gözlerinden öperim. Sende beni soracak olursan hamd olsun çok şükür bende iyiyim, sağlığınıza duacıyım. Annem, babam, ablam, kardeşlerim hepsi iyiler. Demirtaş mahallemizdeki komşuları sorarsan onlarda iyidir.
Sevgili arkadaşım, Bugün Nisan ayı içindeyiz, İlkbaharın ikinci ayı ve ikinci haftası. Nisan yağmurları başladı, ağaçlar çiçek açtı ekinler yeşerdi. Mahallemizin sokaklarını biliyorsun çok çamur, geçen gün bakkala giderken lâstik ayakkabım çamura battı ayağımdan çıktı, sonrada İstasyon çeşmesinde yıkayıp tekrar giydim.        Sizin evin karşısındaki elektrik direğine leylekler yeni geldi, geçen yazdan kalma yuvasına kondular. Baharla birlikte havalar ısındı, komşular yine evinin önünü süpürdükten sonra sokakta kapı önünde muhabbet  ediyorlar. Sizin komşu kızı Almanya’dan annesine mektup göndermiş dün postacı amca getirdi,kendisinin okuma yazması olmadığı için bana okuttu. Bir kızı olmuş adını GÜL koymuşlar. Mahalleyi çok özlemiş, yeni bir araba almışlar  yazın izine geleceklermiş.
Trenleri sorarsan eskisi gibi gidip gelmiyor, zaten siz buradan gittikten sonra buralar boş kaldı istasyonun hiç tadı tuzu yok.
Sevgili arkadaşım, ben artık emekli oldum, kızımı evlendirdim bir tane kız torunum var oğlumda mühendis oldu devleti için çalışıyor, ona da” hadi evlen” diyorum, zamanı var diyor. Ne yapıcan gençlik işte.
Şimdi İstasyon parkında anılarla dolu asırlık çınar ağaçlarının gölgesinde oturup geçmişe dalıyorum. Artık saçı sakalı ağarmış, kuşlarla konuşan, çocuklara masal anlatan, hastalara şifa dağıtan biriyim.
İstasyon parkına gelenlere bazen Evliya Çelebi olup geçmişi anlatıyor, bazende Nasreddin Hoca olup güldürmeye çalışıyorum.
Bazı gençler çok meraklı olup “Eskiden istasyonda nasıl bir hayat vardı” diyerek  anlatmamı istiyorlar. Bende onlara  çok iyi komşuluklarımız, arkadaşlıklarımız vardı deyip, Demiryolu Çocuklarının ortak bir kültürü olduğunu, hiç kavga etmediğimizi, çok zengin veya fakir olmadıklarını, gönüllerinin zengin olduğunu söyleyip  oyunlarımızı anlatıyorum, ama hiç bir oyundan haberleri yok, hepsinin elinde bir konuşma aleti var, bizimde oyuncağımız bu diyorlar.
Artık Postacıda mektup getirmez oldu, yoksa zaman mı değişti, önceden ne kadar mutluyduk azla yetinip çok bir şeyler istemezdik.
Sevgili arkadaşım  Mektubuma burada istemeyerek son verirken tekrar selâm eder hürmetlerimi sunarım.
-Kestane kebap acele cevap,
-Sepet sepet yumurta, sakın beni unutma.
⚘🌻🥀🌷🦋
Necmi MANDACI
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++